Λίγη Ιστορία…………….
Μέχρι τον 19ο αιώνα , οι εκχυλίσεις του φυτού κάνναβης χρησιμοποιήθηκαν ευρέως για διαφόρους σκοπούς. Ωστόσο μετά την πρακτική απαγόρευση της κάνναβης το 1937, για φόβο κατάχρησης των ψυχοδραστικών ιδιοτήτων της, η ιατρική χρήση και στη συνέχεια ο πειραματισμός και η μελέτη της κάνναβης εξαλείφθηκαν , καθυστερώντας την πρόοδο της κατανόησης του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος και τις πιθανές ιατρικές επιδράσεις της κάνναβης. Για σχεδόν 50 χρόνια η κάνναβη χαρακτηρίστηκε παράνομη.
Ίσως είναι σύμπτωση! Ότι μετά την απαγόρευση της κανναβης, οι φαρμακοβιομηχανίες εκτοξεύτηκαν στα υψη ! μέχρι τις ημέρες μας.
Όμως στις αρχές του 1990, η lisa matsuda ανακοίνωσε ότι η ομάδα της, στο Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, είχε εντοπίσει , για πρώτη φορά, έναν ευαίσθητο στην Κάνναβη, υποδοχέα , σε εργαστηριακούς εγκεφάλους αρουραίων. Μετά από αυτή την αποκάλυψη στ η δεκαετία του ’90, η νευροεπιστήμη έκανε τις περισσότερες προόδους της, από ότι σε όλα τα προηγούμενα χρόνια μαζί.
Οι επιστήμονες εργάστηκαν για να μάθουν όσο μπορούν για το ενδοκανναβινοειδές σύστημα και για τα φυσικά κανναβινοειδή, και για τους τρόπους με τους οποίους η κάνναβη μεταβάλλει και ενισχύει αυτή την ισορροπία του σώματός μας.
Υπάρχουν πάνω από 20.000 επιστημονικές μελέτες πάνω στο κανναβινοειδή , τις 2 τελευταίες δεκαετίες.
Τι είναι οι υποδοχείς κανναβινοειδών;
Όλα τα είδη σπονδυλωτών, μαζί με τα καλαμάρια της θάλασσας και τα νηματώδη, έχουν κοινού τύπου ενδοκανναβινοειδές σύστημα, το οποίο είναι απαραίτητο για την ικανότητά τους να προσαρμόζονται στις δραματικές αλλαγές στο περιβάλλον. Μέσα από τη σύγκριση των γενετικών αλλαγών στους υποδοχείς κανναβινοειδών σε ένα ευρύ φάσμα από είδη του ζωικού βασιλείου, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να εκτιμήσουν ότι το ενδοκανναβινοειδές σύστημα εξελίχθηκε αρχικά περίπου 600 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Υπήρξαν περίπου 20.000 άρθρα και μελέτες γραμμένες για τα κανναβινοειδή, έτσι ώστε θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι ήδη γνωρίζουμε όλα όσα υπάρχουν εκεί για να ξέρουμε, αλλά στην πραγματικότητα, υπάρχουν μεγάλα κενά στις γνώσεις μας. Ειδικότερα, η κατανόηση του τρόπου που τα κανναβινοειδή, τα κύτταρα και τα άλλα συστήματα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, είναι ελλιπής.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν υποδοχείς κανναβινοειδών στις κυτταρικές μεμβράνες σε όλο το σώμα και ότι μπορεί να υπάρχουν τόσοι πολλοί από αυτούς τους υποδοχείς που είναι περισσότεροι από οποιοδήποτε άλλο τύπο υποδοχέων. Όταν αυτοί οι υποδοχείς λαμβάνουν διέγερση, ένας αριθμός φυσιολογικών διεργασιών ενεργοποιούνται. Οι ερευνητές έχουν βρει μέχρι τώρα ένα ζεύγος από υποδοχείς κανναβινοειδών: τον CB1 (Cannabinoid receptor type 1(link is external)), ο οποίος βρίσκεται σε αδένες, συνδετικούς ιστούς, δομές νεύρων και στα όργανα και τον CB2 (Cannabinoid receptor type 2(link is external)), που είναι πιο κοινός στο ανοσοποιητικό σύστημα. Μερικοί ερευνητές έχουν σημειώσει, επίσης, ότι μπορεί να υπάρχει και ένας τρίτος υποδοχέας κανναβινοειδών που ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί.
Αυτοί οι υποδοχείς διεγείρονται από ουσίες που το σώμα μας παράγει με φυσικό τρόπο, οι οποίες ονομάζονται ενδοκανναβινοειδή. Η πιο γνωστή από αυτές τις χημικές ουσίες είναι ανανδαμίδη (anandamide(link is external)) και 2-αραχιδονοϋλογλυκερόλη (2-arachidonoylglycerol, 2-AG(link is external)). Αυτά τα μόρια που παράγονται από παράγωγα του αραχιδονικού οξέος, και έχουν μια εντοπισμένη δράση, διαλύονται μετά από ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα από τις χημικές ουσίες λιπάση μονοακυλογλυκερόλης (monoacylglycerol lipase, MAGL(link is external)) και υδρολάση αμιδίου λιπαρού οξέος (fatty acid amide hydrolase, FAAH(link is external)).
Τα φυτοκανναβινοειδή (phytocannabinoids) είναι χημικές ουσίες που βρίσκονται στα φυτά και είναι γνωστό ότι εργάζονται σε υποδοχείς κανναβινοειδών. Η πιο γνωστή από αυτές τις ουσίες είναι η δέλτα-9-τετραϋδροκανναβινόλη ή THC (delta-9-tetrahydrocannabinol(link is external)), αλλά οι ερευνητές ενδιαφέρονται ολοένα και περισσότερο και για άλλες ουσίες, όπως η κανναβιδιόλη (cannabidiol, CBD (link is external)) και κανναβιόλη (cannabinol, CBN (link is external)) για τις δυνατότητές τους στην προώθηση της ευημερίας. Τα περισσότερα από αυτά τα φυτοκανναβινοειδή έχουν ληφθεί από το φυτό της κάνναβης (cannabis sativa(link is external)), αλλά μη ψυχοδραστικά κανναβινοειδή έχουν βρεθεί και σε άλλα βότανα, συμπεριλαμβανομένης και της echinacea purpura(link is external) (Εχινάτσεα(link is external)).
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το ίδιο το φυτό της κάνναβης χρησιμοποιεί τα κανναβινοειδή που παράγει, συμπεριλαμβανομένης και της THC, για να καταπολεμήσει τις ασθένειες που το προσβάλλουν και για να διατηρήσει την ίδια του την υγεία. Τα κανναβινοειδή έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και αυτές βοηθούν στη διαφύλαξη της δομής των φυτών από την υπεριώδη ακτινοβολία, εξουδετερώνοντας τις ελεύθερες ρίζες που παράγονται από τις ακτίνες UV. Είναι γνωστό ότι οι ελεύθερες ρίζες προωθούν την γήρανση, τον καρκίνο και την κακή ανάκτηση από ασθένεια στον άνθρωπο και τα αντιοξειδωτικά που περιέχονται σε ορισμένα φυτά έχουν θεωρηθεί εδώ και καιρό ένα χρήσιμο φυσικό συμπλήρωμα στον αγώνα για την πρόληψη των ελεύθερων ριζών.
Μέχρι τον 19ο αιώνα , οι εκχυλίσεις του φυτού κάνναβης χρησιμοποιήθηκαν ευρέως για διαφόρους σκοπούς. Ωστόσο μετά την πρακτική απαγόρευση της κάνναβης το 1937, για φόβο κατάχρησης των ψυχοδραστικών ιδιοτήτων της, η ιατρική χρήση και στη συνέχεια ο πειραματισμός και η μελέτη της κάνναβης εξαλείφθηκαν , καθυστερώντας την πρόοδο της κατανόησης του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος και τις πιθανές ιατρικές επιδράσεις της κάνναβης. Για σχεδόν 50 χρόνια η κάνναβη χαρακτηρίστηκε παράνομη.
Ίσως είναι σύμπτωση! Ότι μετά την απαγόρευση της κανναβης, οι φαρμακοβιομηχανίες εκτοξεύτηκαν στα υψη ! μέχρι τις ημέρες μας.
Όμως στις αρχές του 1990, η lisa matsuda ανακοίνωσε ότι η ομάδα της, στο Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, είχε εντοπίσει , για πρώτη φορά, έναν ευαίσθητο στην Κάνναβη, υποδοχέα , σε εργαστηριακούς εγκεφάλους αρουραίων. Μετά από αυτή την αποκάλυψη στ η δεκαετία του ’90, η νευροεπιστήμη έκανε τις περισσότερες προόδους της, από ότι σε όλα τα προηγούμενα χρόνια μαζί.
Οι επιστήμονες εργάστηκαν για να μάθουν όσο μπορούν για το ενδοκανναβινοειδές σύστημα και για τα φυσικά κανναβινοειδή, και για τους τρόπους με τους οποίους η κάνναβη μεταβάλλει και ενισχύει αυτή την ισορροπία του σώματός μας.
Υπάρχουν πάνω από 20.000 επιστημονικές μελέτες πάνω στο κανναβινοειδή , τις 2 τελευταίες δεκαετίες.
Τι είναι οι υποδοχείς κανναβινοειδών;
Όλα τα είδη σπονδυλωτών, μαζί με τα καλαμάρια της θάλασσας και τα νηματώδη, έχουν κοινού τύπου ενδοκανναβινοειδές σύστημα, το οποίο είναι απαραίτητο για την ικανότητά τους να προσαρμόζονται στις δραματικές αλλαγές στο περιβάλλον. Μέσα από τη σύγκριση των γενετικών αλλαγών στους υποδοχείς κανναβινοειδών σε ένα ευρύ φάσμα από είδη του ζωικού βασιλείου, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να εκτιμήσουν ότι το ενδοκανναβινοειδές σύστημα εξελίχθηκε αρχικά περίπου 600 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Υπήρξαν περίπου 20.000 άρθρα και μελέτες γραμμένες για τα κανναβινοειδή, έτσι ώστε θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι ήδη γνωρίζουμε όλα όσα υπάρχουν εκεί για να ξέρουμε, αλλά στην πραγματικότητα, υπάρχουν μεγάλα κενά στις γνώσεις μας. Ειδικότερα, η κατανόηση του τρόπου που τα κανναβινοειδή, τα κύτταρα και τα άλλα συστήματα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, είναι ελλιπής.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν υποδοχείς κανναβινοειδών στις κυτταρικές μεμβράνες σε όλο το σώμα και ότι μπορεί να υπάρχουν τόσοι πολλοί από αυτούς τους υποδοχείς που είναι περισσότεροι από οποιοδήποτε άλλο τύπο υποδοχέων. Όταν αυτοί οι υποδοχείς λαμβάνουν διέγερση, ένας αριθμός φυσιολογικών διεργασιών ενεργοποιούνται. Οι ερευνητές έχουν βρει μέχρι τώρα ένα ζεύγος από υποδοχείς κανναβινοειδών: τον CB1 (Cannabinoid receptor type 1(link is external)), ο οποίος βρίσκεται σε αδένες, συνδετικούς ιστούς, δομές νεύρων και στα όργανα και τον CB2 (Cannabinoid receptor type 2(link is external)), που είναι πιο κοινός στο ανοσοποιητικό σύστημα. Μερικοί ερευνητές έχουν σημειώσει, επίσης, ότι μπορεί να υπάρχει και ένας τρίτος υποδοχέας κανναβινοειδών που ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί.
Αυτοί οι υποδοχείς διεγείρονται από ουσίες που το σώμα μας παράγει με φυσικό τρόπο, οι οποίες ονομάζονται ενδοκανναβινοειδή. Η πιο γνωστή από αυτές τις χημικές ουσίες είναι ανανδαμίδη (anandamide(link is external)) και 2-αραχιδονοϋλογλυκερόλη (2-arachidonoylglycerol, 2-AG(link is external)). Αυτά τα μόρια που παράγονται από παράγωγα του αραχιδονικού οξέος, και έχουν μια εντοπισμένη δράση, διαλύονται μετά από ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα από τις χημικές ουσίες λιπάση μονοακυλογλυκερόλης (monoacylglycerol lipase, MAGL(link is external)) και υδρολάση αμιδίου λιπαρού οξέος (fatty acid amide hydrolase, FAAH(link is external)).
Τα φυτοκανναβινοειδή (phytocannabinoids) είναι χημικές ουσίες που βρίσκονται στα φυτά και είναι γνωστό ότι εργάζονται σε υποδοχείς κανναβινοειδών. Η πιο γνωστή από αυτές τις ουσίες είναι η δέλτα-9-τετραϋδροκανναβινόλη ή THC (delta-9-tetrahydrocannabinol(link is external)), αλλά οι ερευνητές ενδιαφέρονται ολοένα και περισσότερο και για άλλες ουσίες, όπως η κανναβιδιόλη (cannabidiol, CBD (link is external)) και κανναβιόλη (cannabinol, CBN (link is external)) για τις δυνατότητές τους στην προώθηση της ευημερίας. Τα περισσότερα από αυτά τα φυτοκανναβινοειδή έχουν ληφθεί από το φυτό της κάνναβης (cannabis sativa(link is external)), αλλά μη ψυχοδραστικά κανναβινοειδή έχουν βρεθεί και σε άλλα βότανα, συμπεριλαμβανομένης και της echinacea purpura(link is external) (Εχινάτσεα(link is external)).
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το ίδιο το φυτό της κάνναβης χρησιμοποιεί τα κανναβινοειδή που παράγει, συμπεριλαμβανομένης και της THC, για να καταπολεμήσει τις ασθένειες που το προσβάλλουν και για να διατηρήσει την ίδια του την υγεία. Τα κανναβινοειδή έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και αυτές βοηθούν στη διαφύλαξη της δομής των φυτών από την υπεριώδη ακτινοβολία, εξουδετερώνοντας τις ελεύθερες ρίζες που παράγονται από τις ακτίνες UV. Είναι γνωστό ότι οι ελεύθερες ρίζες προωθούν την γήρανση, τον καρκίνο και την κακή ανάκτηση από ασθένεια στον άνθρωπο και τα αντιοξειδωτικά που περιέχονται σε ορισμένα φυτά έχουν θεωρηθεί εδώ και καιρό ένα χρήσιμο φυσικό συμπλήρωμα στον αγώνα για την πρόληψη των ελεύθερων ριζών.